Της Κατερίνας Μπρέγιαννη
«Εγώ με τις ιδέες μου και σεις με τα λεφτά σας» τραγουδούσε ο Άσιμος μαζί με τη Λεονάρδου το 1980 και μεις μαζί τους φουσκώναμε από περηφάνια, που ας μην είχαμε λεφτά, τουλάχιστον πιστεύαμε στις «ιδέες» της Αριστεράς, που τότε τις έλεγαν «ουτοπίες». Και έρχονται σήμερα οι κολλαριστοί ακροδεξιοί υπουργοί, καθαγιασμένοι με τη θεσμικότητα του ρόλου τους και το λιβανιστήρι των ΜΜΕ, να καμαρώνουν ότι νίκησαν στο πεδίο των ιδεών.
Το ότι ο νεοφιλελευθερισμός και η Ακροδεξιά υπερίσχυσαν εξαιτίας της εκλογικής νίκης της Ν.Δ. είναι αλήθεια, αλλά μισή. Νίκησαν εκλογικά. Δεν νίκησαν στρατηγικά, όπως αρέσκονται να παρουσιάζουν. Αυτό γίνεται κυρίως γιατί:
Από τη μια θέλουν να πείσουν ότι η Αριστερά ηττήθηκε μια για πάντα -ένα εύρημα που μοιάζει με την «αριστερή παρένθεση» και τη μη αποδοχή της δικής τους εκλογικής ήττας το 2015- για να απογοητευθεί ο κόσμος που την εμπιστεύτηκε και να διασφαλίσουν αέναη τη δική τους μονοκρατορία.
Από την άλλη, διαλαλώντας ότι νίκησαν στο επίπεδο των ιδεών, όλα τίθενται υπό αίρεση και ξαναμπαίνουν από την αρχή σε συζήτηση. Ποια εργασιακά δικαιώματα, ποιος συνδικαλισμός, ποιο άσυλο, ποια δικαιώματα γυναικών, ΛΟΑΤΚΙ, προσφύγων; Φωνάζουν «Παραδοθείτε» και θέλουν να γυρίσουμε όχι στο 2014, ούτε στο 2010, αλλά στο μετεμφυλιακό κράτος.
Η «ηγεμονία των ιδεών της Αριστεράς» τα προηγούμενα χρόνια δεν είναι τίποτε άλλο από ένα χρυσαυγίτικης κοπής σύνθημα, που αναμασούσαν προεκλογικά ο Γεωργιάδης και ο Βορίδης και κρατάει τον κόσμο τους συσπειρωμένο. Πρόκειται για μια λογική και ιστορική ανακολουθία, που στηρίζεται στην καθολική παραδοχή ενός ψέματος, διότι οι ιδέες της Αριστεράς μπορεί να ήταν διαδεδομένες στον κόσμο, αλλά ελάχιστες εφαρμόστηκαν.
Παραμένουν το αίτημα και δεν είναι η δοκιμασμένη λύση. Οι ιδέες της Αριστεράς δεν εφαρμόστηκαν εν μέσω Μνημονίου, γι’ αυτό άλλωστε πονηρά καλούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ να το υιοθετήσει. Ο πολιτικαντισμός να ισχυρίζονται σήμερα το αντίθετο γίνεται μόνο και μόνο γιατί επιθυμούν το τέλος τους.
Σύντομα «το σενάριο» αυτό θα καεί στην πράξη. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι αερολογίες στα κανάλια είναι εύκολες για τους κυβερνητικούς, να προσπαθείς όμως να εφαρμόσεις την ακραία πολιτική των απολύσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος της δημόσιας Παιδείας, Υγείας και κοινωνικής ασφάλισης μόνο εύκολο δεν είναι. Όπως δεν είναι εύκολο να στερήσεις την ελευθερία άδικα και αυθαίρετα από ανθρώπους μετατρέποντας πανέμορφα νησιά σε φυλακές.
Αν εφαρμόσουν τις σκληρές ιδέες του νεοφιλελευθερισμού, τις απάνθρωπες και αναχρονιστικές ιδέες από τις οποίες εμφορούνται, τότε ο κ. Βορίδης μόνο από σιγουριά δεν τα λέει αυτά. Κυρίως, τα λέει από φόβο και θέλει να κλείσει την πόρτα σε οποιαδήποτε άλλη επιλογή.
Πηγή: Αυγή
